Obiecanki - cacanki

Cypr jest miejscem pod pewnymi względami jedynym w swoim rodzaju. Do niektórych z tych "dziewactw" przyzwyczaiłam się i nie przeszkadzają mi już zupełnie. Są jednak rzeczy, których zaakceptować nie da się zupełnie. Tak jest z niedotrzymywaniem słowa przez Cypruchów. Oni obiecują, obiecują, a potem... a potem nic. I to jest naprawdę wkurzające, szczególnie jak obiecują coś na czym mi zależy. A najgorsze w tym wszystkim jest to, że to niewywiązanie się z danego słowa nic dla nich nie znaczy - przy najbliższym spotkaniu nawet o tym nie wspominają, tak jakby już zupełnie zapomnieli że coś tam kiedyś obiecali.

Ale, ale - niedługo wyjeżdżam więc nie zamierzam się denerwować tą całą cypryjską gadaniną. Zobaczcie co spotkałam kilka dni temu na cypryjskiej ulicy:A przygotowania do środowego meczu trwają. Chętnych na wyjazd przybywa, dzisiaj wpadłam na pomysł żeby udać się do polskiej ambasady - może mają jakieś flagi bądź inne przydatne gadżety :) pokażemy, że polscy kibice są najlepsi!

Ps. A ja ciągle czekam na ostatnie wyniki egzaminów. Jak na razie mam dwie B+ i jedno B. Farid coś się opóźnia z podaniem ocen, ale to pewnie dlatego że jest zupełnie zakręcony. Kilka dni temu dzwonił do Yiannisa zatrwożony że szuka naszych esejów na Middle East i nie może znaleźć, chyba zgubił... Tylko że mych tych esejów w ogóle nie pisaliśmy ;)