To już rok...

Rok temu o tej godzinie szukałam biletów powrotnych na Cypr.
Jak ten czas szybko leci!

EDIT: a w moim pokoju wciąż cyprusowo.
Tureckie buciki przynoszące szczęście które dostałam w Kyrenii kiedy kupowałam szkatułkę, szkatułka na biżuterię, pomarańcza wyrzeźbiona przez Vytisa na Boże Narodzenie, buteleczka znaleziona na plaży na półwyspie Karpaz i druga, z piaskiem z cypryjskiej plaży, muszelki zbierane na różnych plażach, zdjęcie rodzinki, zdjęcie z Agia Napy (sztuk dwie - jeszcze jedno w większym formacie wisi na ścianie), zdjęcia z Polis (sztuk dwie w antyramie na drugiej ścianie)...

Czas płynie wciąż tak jak wąż...

Kto by pomyślał, że ten rok tak szybko minie... rok od mojego powrotu z Cypru. Niesamowite!
A ja wciąż mam w głowie tamte miejsca, ludzi, momenty... tylko czasem łapię się na tym, że muszę się dłużej pogłówkować żeby wygrzebać z pamięci jakieś słówko albo imię... wczoraj np. próbowałam przypomnieć sobie imię przystojniaka z Agia Napy który woził mnie skuterem. Już przez chwilę zwątpiłam w siebie, ale na szczęście dziura w pamięci jeszcze nie była taka duża.

Rok temu...

leniuchowałam na plaży...wcinałam szyszki...

bawiłam się z moimi ukochanymi długowłosymi mężczyznami z New Division...

Było ciepło, spokojnie i beztrosko. Kładłam się spać między 3.00 a 8.00, wstawałam nawet o 15.00..Każdą rzecz można było zrobić jutro, a pośpiech był raczej niewskazany.

Teraz właściwie wszystko jest inaczej. Zima za oknem, pogoń za kolejnym dniem, problemy mniejsze i większe. Codziennie niedosypianie i wymuszone wczesne chodzenie spać. Planowanie wszystkiego i wciąż pojawiające się nowe terminy.

To jak dwa zupełnie inne światy. Ale wiecie co... wiem, że nawet teraz Cypr nie byłby już dla mnie tym samym miejscem - to raz. I dwa - teraz to mi tu dobrze :)